لطفا به ادامه مطلب بروید..

عزیز جفاکار به بطلمیوس سوگند که نیروی عشقت کسر عمرم را معکوس نموده و به خرمن هستی ام اّتش زده است. انگار عمر من تابع وفای توست. قامت رعنایم از هجر تو منحنی شده و تیر عشقت همچون برداری که موازی اّرزوهایم تغییر مکان داده باشد، قلبم را ناقص ساخته است. 

شب های فراق که با حرکتی تناوب مانند مکعبی این رواّن رو می شود، چنان نحیفم ساخته که هرگاه به مزدوج خویش دراّیینه می نگرم خیال می کنم از زیر رادیکال بیرونم اّورده اند .

دردایره عشقت اسیرم و مرکزی نمی یابم که اّنی فارغ از خیال تو معادله n مجهولی زندگی ام را حل کنم…

روش فیثاغورث را به خواب دیدم که از وجود سرگشته ام مشتق میگرفت، خدا خدا کردم که ریشه ای نیابد تا همیشه سیری صعودی به سوی تو پیدا کنم. اما ناگهان خیال کردم که تابع نیستم و چون این سخن با وی در میان نهادم فرجه لب هایش به مسطحه 90 درجه ازهم به خنده ای جنون اّمیز گشوده گشت و گفت : «ای حیران وادی سینوس عشق مگر ندانی که پرانتز وجودت بستگی مستقیم به تغییرات دل معشوق دارد!؟»… 

 رياضي درس خشک و درس سردي است......................رياضي بهر ما همچون نبردي است

نبردي کاندر آن تيغت مداد است.......................حريف و دشمنت مشق زياد است 

نبردي کاندر آن خونت نريزند........................ولي صفرت به رنگ خون نويسند 

به ميدان نبردش چون نهي پا.......................نگاهت را بگرداني به هرجا 

به هر سو بهر قتلت ايستاده..........................چهل فرمول تابع هاي ساده 

به مشرق خيل خطهاي عمودي ........................به مغرب شصت و دو سور وجودي

براکت اين طرف با قدر مطلق.........................در آن سو حد و انتگرال و مشتق

دو صد لعنت بر ا ين اقوام سينوس........................به تانژانت و کتانژانت و کسينوس

که فرمولهاي آن بي حد و بي حصر.........................بود در صورت و در مخرج کسر

خلاصه مي کنم ديگر کلامم.........................قبولش مي کني يا نه ندانم

به ميدان پا منه کارت خراب است......................دراينجا نمره بيست چون سراب است


http://garmh.blogfa.com

 لطیفه با طعم ریاضی...

روزي معلم پاي تابلو حد زير را نوشت و از يكي از دانش آموزان خواست تا آن را محاسبه كند.

دانش آموز بي درنگ نوشت:

 داستاني  کوتاه و بسیار زیبا

وارد کلاس شد و پس از صحبت هاى اوليه، مطابق معمول به

دانش آموزان گفت که همه آن ها را به يک اندازه دوست دارد و فرقى

 بين آنها قائل نيست. البته او دروغ مي گفت و چنين چيزى امکان

نداشت. مخصوصاً اين که پسر کوچکى در رديف جلوى کلاس روى

 صندلى لم داده بود به نام تدى استودارد که خانم تامپسون چندان

دل خوشى از او نداشت.

 معلم پای تخته داد می زد

صورتش از خشم گلگون بود
و دستانش به زیر پوششی از گرد پنهان بود
ولی ‌آخر کلاسی ها
لواشک بین خود تقسیم می کردند
وان یکی در گوشه ای دیگر جوانان را ورق می زد
برای آن که بی خود های و هو می کرد و با آن شور بی پایان
تساوی های جبری را نشان می داد
خطی خوانا به روی تخته ای کز ظلمتی تاریک
غمگین بود
تساوی را چنین بنوشت
یک با یک برابر هست
از میان جمع شاگردان یکی برخاست
“همیشه یک نفر باید به پا خیزد”
به آرامی سخن سر داد
تساوی اشتباهی فاحش و محض است!
معلم مات بر جا ماند

و او پرسید:
اگر یک فرد انسان واحد یک بود آیا باز
یک با یک برابر بود؟
سکوت مدهوشی بود و سؤالی سخت
معلم خشمگین فریاد زد:
آری برابر بود
و او با پوزخندی گفت:
اگر یک فرد انسان واحد یک بود
آن که زور و زر به دامن داشت
بالا بود
و آن که قلبی پاک و دستی فاقد زر داشت
پایین بود
اگر یک فرد انسان واحد یک بود
آن که صورت نقره گون
چون قرص مه می داشت
بالا بود
وان سیه چرده که می نالید
پایین بود
اگر یک فرد انسان واحد یک بود
این تساوی زیر و رو می شد
حال می پرسم یک اگر با یک برابر بود
نان و مال مفت خواران
از کجا آماده می گردید؟
یا چه کس دیوار چین ها را بنا می کرد؟
یک اگر با یک برابر بود
پس که پشتش زیر بار فقر خم می شد؟
یا که زیر ضربت شلاق له می گشت؟
یک اگر با یک برابر بود
پس چه کس آزادگان را در قفس می کرد؟معلم ناله آسا گفت:
بچه ها در جزوه های خویش بنویسید:
یک با یک برابر نیست

به نام او که عالم را بر اساس « حساب » و « هندسه » آفرید . آری به نام او که همه چیز دنیا را بر اساس حساب استوار کرد و بر پایه هندسه نظم بخشید .